Como xa sabedes todos vós hoxe dedícaselle o Día das Letras Galegas ao autor Lois Pereiro.
Velaquí vos queda un poema del:
En doce versos falsos
1 A miúdo botas negras e o seu xesto
(abandonadas do corpo que as esixe)2 na postura dun acto de violencia
(sen a expresión real do asasinato)
3 pousadas coma un signo
(de furia e de nostalxia)
4 na noite lostregada
(esvaíndose da morte sen imaxe)
5 esluída no refuxio
(doutra visión que medra)
6 da procesión de euforia
(sabendo que hai un drama elaborado)
7 na creación volcánica dun soño
(coma orixe do desespero agudo)
8 na idea procreada
(dun par de botas negras)
9 que non entraría en min
(pola porta dun mundo que me invade)
10 sen o pruído curioso
(que agora me traspasa)
11 cravado sen molestias nos meus ollos
(tan cegos coma o teu útero estéril)
12 que van durmir o soño que non sinto.
Poemas 1981/1991 
Ningún comentario:
Publicar un comentario